Ta strona używa plików cookies.
Polityka Prywatności    Jak wyłączyć cookies?    Cyberbezpieczeństwo AKCEPTUJĘ

Artykuł zawiera prezentację warsztatów dla rodziców według

A. Faber i E.Mazlish prowadzonych metodami aktywnymi.

O celowości i potrzebie skutecznego wychowania nie należy przekonywać rodziców. Każdy chce, aby jego pociecha była zdrowa, mądra, lubiana a przede wszystkim nie sprawiała trudności wychowawczych. Największą porażką rodziców są sytuacje, gdy ich syn czy córka zaczyna palić, pić, brać narkotyki itp...

W Polsce coraz większą wagę zaczyna się przywiązywać do roli rodziny w kształtowaniu osobowości dziecka także dostrzega się jej funkcje w działaniach profilaktycznych. To czy dziecko będzie w przyszłości uwikłane w jakąś "patologię społeczną" w dużej mierze zależy od "ogniska domowego", przezywanych tam doświadczeń i postrzeganych wzorców zachowań. Mając to na uwadze nie warto czekać, aż pojawią się niepokojące zachowania typu: wagary, agresja, kontakt ze środkami uzależniającymi, warto natomiast w sposób świadomy i odpowiedzialny podjąć się kreatywnego kształtowania osobowości młodego człowieka. Jest to długotrwały proces, oparty na intuicji, doświadczeniu, ale także konkretnej wiedzy na temat "otwartej" komunikacji, umożliwiającej dotarcie do potrzeb i uczuć dziecka w celu lepszego zrozumienia jego zachowań. W związku z powyższym obserwuje się ostatnio coraz większe zainteresowanie rodziców literaturą na ten temat. Problematykę tę poruszają, między innymi, książki z cyklu: "wychowanie bez porażek" - T. Gordona (1991) i program A. Feber i E. Mazlish, ujęty w książkach z serii: "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały; jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły" (1996). W oparciu o te propozycje zbudowany jest program "szkoły dla rodziców i wychowawców". Zasady wychowawcze, proponowane uczestnikom zajęć wywodzą się z psychologii komunikacji. Są one proste i naturalne, w praktycznym jednak stosowaniu mogą przysparzać pewnych trudność, bo wymagają wewnętrznej zmiany samego wychowawcy tj. rekonstrukcji jego pewnych nawyków i postaw - a to wcale nie jest proste, budzi często opór, a nawet zdziwienie - jak to, to ja mam się zmienić a nie mój syn czy córka.? Uświadamianie rodzicom faktu, ze aby zmienić dziecko, często należy zacząć od zmiany siebie - to podstawowe założenie programu A. Feber i E. Mazlish. Istotne jest też, aby ci, którzy zajmują się wychowaniem drugiego człowieka mieli sami swój zwarty system wartości i przekonanie, że wychowankowie bardziej niż czegokolwiek, potrzebują jasnych zasad postępowania i określonych granic, mówiących - co jest dobre a co złe, co godne wyboru a z czego należy zrezygnować? Odpowiedni wychowawcy to ci, którzy nie tylko wymagają, ale próbują też patrzeć na świat oczami dziecka, starają się poznać jego uczucia, potrzeby, marzenia dzięki temu lepiej zaczynają go rozumieć i zyskują możliwość rozbudzenia jego chęci do działania w określonym kierunku. Propozycje zawarte w programie "Szkoła dla rodziców i wychowawców" pokazują, że wychowanie - to budowanie prawidłowych relacji interpersonalnych w różnych sytuacjach społecznych, podstawą których jest właściwa komunikacja, a nie sztywne trzymanie się pewnych metod wychowawczych, stereotypów i mitów, które często wprowadzają nauczycieli w "przymus" wychowania i poczucia winy. Okazuje się więc, że normalne "bycie" na co dzień z dzieckiem i przyjmowanie go takim jakie jest, stanowi podstawę dobrego wychowania. Żeby być odpowiedzialnym rodzicem należy zrozumieć naturę swoich związków z dzieckiem, tj. doświadczyć pewnych sytuacji a czasem nawet wcielić się w jego rolę, aby poznać celowość zachowań pociechy.

W związku z powyższym polecam wzięcie udziału w warsztatach, prowadzonych na kanwie koncepcji T. Gordon i książki "Jak rozmawiać, żeby dzieci nas słuchały; jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły". Planowany cykl zajęć (ok. 40 godzin) obejmuje 10 spotkań, trwających 3-4 godziny. Istnieje tez możliwość dostosowania programu do aktualnych potrzeb i oczekiwań uczestników. Ci rodzice, którzy zdecydują się na uczestniczenie w zajęciach warsztatowych w ramach "Szkoły dla rodziców i wychowawców" będą mieli możliwość"

* Lepszego poznania siebie, swoich zachowań, a także oczekiwań i potrzeb swoich podopiecznych.

* Uświadomienie sobie roli "granic" w życiu własnym, a przede wszystkim w życiu dziecka.

* Opanowanie umiejętności bardziej trafnego rozpoznania i nazywania stanów emocjonalnych.

* Nauczenie się radzenia z własnymi negatywnymi emocjami i uczuciami innych.

* Poznania skutecznych sposobów motywowania ucznia do działania i celowego wysiłku intelektualnego.

* Nauczenia się konstruktywnego rozwiązywania konfliktów występujących w relacji uczeń - rodzic.

* Właściwego stosowania pochwały, która nie wprawia w zakłopotanie lecz mobilizuje oraz właściwego stosowania kary, która nie  rani     a przyczynia się do zmiany w zachowaniu dziecka.

Jako osoba prowadząca zajęcia warsztatowe według wyżej opisanego programu, a przede wszystkim matka, której udało się z pozytywnym skutkiem doświadczyć praktycznego stosowania zasad - jak mówić, żeby dzieci nas słuchały; jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły, zachęcam do lektury wymienionych wcześniej książek A. Feber i E. Mazlish a także bezpośredniego udziału w zajęciach warsztatowych w ramach "SZKOŁA DLA RODZICÓW I WYCHOWAWCÓW". Według opinii uczestników warsztatów, efektem tej pracy jest nie tylko widoczna poprawa ich relacji z dziećmi, ale również poprawa kontaktów interpersonalnych w rodzinie, w miejscu pracy.

Prowadzący:

1. Barbara Wieluńska

2. Jadwiga Oremczuk

Zainteresowani tą formą szkolenia mogą kontaktować się bezpośrednio z PORADNIA PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNĄ w Białej Podlaskiej przy ulicy Waryńskiego 3